De ziekte van Ménière is een aandoening van de gehoorgang die zich kan uiten in herhaalde aanvallen die 20 minuten tot 24 uur kunnen duren. Vroegtijdige diagnose van deze ziekte maakt het mogelijk de aandoening doeltreffend te behandelen, zonder dat het de degene die eraan lijdt beperkt.
De ziekte van Ménière is een aandoening van het binnenoor die het gevolg is van een ophoping van vocht in hetzelfde deel van het oor. Deze ziekte is een chronische aandoening die meestal slechts één oor treft en die wordt gekenmerkt door een afwisselend gevoel van duizeligheid, gehoorverlies, een verstopt oor of gevoel van volheid in het oor en tinnitus.
De ziekte is niet besmettelijk of dodelijk, maar de symptomen worden in de loop van de tijd steeds erger: de intensiteit van de duizeligheid kan geleidelijk toenemen en er bestaat een risico op blijvend gehoorverlies.
De ziekte van Ménière vertoont een aantal terugkerende symptomen, waaronder:
De symptomen van duizeligheid kunnen zo ernstig worden dat de persoon zijn/haar evenwicht verliest en valt, waardoor hij/zij zich verwondt. De symptomen kunnen veranderen naarmate de ziekte vordert, wat kan leiden tot blijvend gehoorverlies en tinnitus. Bovendien kan duizeligheid meer algemene stoornissen veroorzaken die verband houden met het evenwicht en het gezichtsvermogen van een persoon.
De ziekte van Ménière is een progressieve ziekte waarvan de symptomen door de tijd heen verergeren. De symptomen kunnen al dan niet aanwezig zijn en variëren in intensiteit: sommige mensen hebben een paar keer per week aanvallen, terwijl andere mensen maanden of zelfs jarenlang aanvallen kunnen hebben. Afhankelijk van de persoon kan een typische aanval van de ziekte van Ménière 20 minuten tot 24 uur duren.
Het is tijd om eindelijk uw gehoorverlies te behandelen. Meld u vandaag nog aan voor een gratis afspraak met een StAr geregistreerde audicien om te bepalen of u gehoorverlies heeft. Het is het begin van uw reis naar een beter gehoor.
Voordelen van EarPros:
De symptomen van de ziekte van Ménière ontstaan wanneer vocht zich ophoopt in het binnenoor, een onderdeel dat delicate structuren bevat die nodig zijn om te horen en het evenwichtsgevoel te behouden. Wanneer overtollig vocht zich ophoopt, belemmert dit het vermogen van het oor om goed te functioneren, wat duizeligheid en gehoorproblemen veroorzaakt.
De oorzaken die kunnen leiden tot een teveel aan vocht zijn onduidelijk en daarom blijft de discussie open over de vraag welke aandoeningen verantwoordelijk zijn voor de ziekte van Ménière. Sommige artsen denken dat de ziekte het gevolg kan zijn van een combinatie van verschillende problemen, en hoewel de ziekte van Ménière zich op elke leeftijd kan ontwikkelen, wordt de aandoening het vaakst gezien bij mensen van middelbare leeftijd.
De diagnose van de ziekte van Ménière wordt gesteld door een arts die de volgende tests uitvoert:
Daarnaast kan uw arts vragen om een MRI, CT-scan of ander beeldvormend onderzoek, om andere aandoeningen dan de ziekte van Ménière uit te sluiten.
De ziekte van Ménière kent nog geen genezing en de behandeling is gericht op het verminderen of wegnemen van de symptomen. Afhankelijk van de symptomen zijn geneesmiddelentherapieën, hoortoestellen of medische ingrepen mogelijk.
Er worden verschillende geneesmiddelen gebruikt om de symptomen van de ziekte van Ménière onder controle te houden: vaak worden diuretica voorgeschreven om het vocht in het binnenoor te verminderen, omdat ze de hoeveelheid vocht die uit het lichaam wordt gedreven, vergroten. Als u diuretica krijgt voorgeschreven voor de ziekte van Ménière, kan uw arts u aanraden om ook de hoeveelheid zout in uw voeding te verminderen, omdat zout ervoor zorgt dat uw lichaam water vasthoudt.
De arts kan een korte steroïdenkuur voorschrijven om de ontsteking en zwelling in het binnenoor te verminderen. Mensen die last hebben van misselijkheid en braken tijdens aanvallen van duizeligheid, kunnen baat hebben bij geneesmiddelen tegen reisziekte. Steroïden kunnen ook rechtstreeks in het oor worden geïnjecteerd.
De ziekte van Ménière kan worden behandeld met injecties met antibiotica op basis van gentamicine, die rechtstreeks in het oor worden gedruppeld. Hierbij moet rekening worden gehouden dat gentamicine giftig is voor het binnenoorweefsel en dat een injectie met antibiotica de werking van het aangetaste oor vermindert, waardoor het andere oor wordt aangemoedigd dominant te worden wat betreft het behouden van het evenwicht.
Hoortoestellen kunnen mensen met de ziekte van Ménière helpen door hun gehoor tijdens of na een aanval te verbeteren. Voor mensen van wie het gehoor fluctueert afhankelijk van de frequentie van de aanvallen of de ernst van de symptomen, zijn de hoortoestellen die tegenwoordig verkrijgbaar zijn een goede keuze, omdat ze naar behoefte kunnen worden aangepast.
Een Meniett-apparaat is een minimaal invasieve behandeling die inwerkt op de duizeligheidsklachten die worden veroorzaakt door de ziekte van Ménière. Het apparaat, dat ook thuis kan worden gebruikt, oefent via een klein buisje microdrukpulsen uit op de gehoorgang. Deze pulsen kunnen de druk in het binnenoor helpen normaliseren.
In zeldzame gevallen kan een operatie nodig zijn voor de ziekte van Ménière. Dit is een laatste redmiddel en wordt alleen toegepast in ernstige gevallen die niet reageren op minder invasieve behandelingen. Vier van de meest voorkomende chirurgische oplossingen zijn:
Tijdens een aanval van de ziekte van Ménière moet u op een stabiele ondergrond gaan liggen en uw ogen gericht houden op een voorwerp dat niet beweegt: dit kan de duizeligheid helpen verminderen. Als de duizeligheid voorbij is, sta dan langzaam op. U kunt zich na de aanval nog enkele uren slaperig voelen. Vermijd daarom het besturen van een auto of het gebruik van zware machines.
Als de misselijkheid langer dan een dag aanhoudt, neem dan contact op met uw arts.
Omdat de ziekte van Ménière vochtophoping in het oor veroorzaakt, kan een zoutarm dieet helpen de symptomen onder controle te houden; het gebruik van minder cafeïne en alcohol kan ook helpen. Als misselijkheid of braken optreedt tijdens een aanval, eet en drink dan niet te veel om de symptomen tot een minimum te beperken.
Sommige mensen melden specifieke triggers voor hun symptomen, met stress, overwerk en vermoeidheid als de vaakst voorkomende triggers. Reeds bestaande ziekten en abrupte weersveranderingen (vooral veranderingen in de luchtdruk) zijn gemeld als mogelijke triggers. Hoewel aan deze triggers niet veel kan worden gedaan, kan het onder controle houden van stress en het werken aan een gezond evenwicht tussen werk en privéleven iemand helpen de frequentie van de aanvallen of de ernst van de symptomen te verminderen.
