Geleidingsverlies

Geleidingsverlies is een vermindering van het gehoorvermogen dat optreedt wanneer geluid niet efficiënt wordt doorgegeven van de uitwendige gehoorgang naar het trommelvlies en de gehoorbeentjes in het middenoor. 

Er bestaan twee soorten geleidingsverlies:

• unilateraal geleidingsverlies: in dit geval betreft het probleem slechts één oor;
• bilateraal geleidingsverlies: de aandoening treft beide oren.

Bovendien kan gehoorverlies geheel of gedeeltelijk optreden, en kan het ook plotseling optreden. Ook moet er rekening mee worden gehouden dat geleidingsverlies kan optreden in drie vormen, afhankelijk van de mate van ernst:

• ernstig geleidingsverlies; 
• matig geleidingsverlies ;
• licht geleidingsverlies.

Hoewel het meestal van geval tot geval moet worden beoordeeld, mag het verlies van geleiding  niet meer dan 50-60 decibel bedragen.

Geleidingsverlies is verantwoordelijk voor vermindering van het vermogen om geluiden met lage frequenties te horen. Mensen met dit type gehoorverlies hebben moeite met het horen van zachte geluiden van welke frequentie dan ook, zowel ernstig als acuut, omdat de geluidsniveaus op weg naar het binnenoor en het slakkenhuis worden verminderd. Bovendien omvatten de symptomen van geleidingsverlies ook het onaangename gevoel een "prop in het oor" te hebben, waardoor geluiden niet correct kunnen worden waargenomen, wat een gevoel van demping van het oor geeft.

Als u één of meer van de bovenstaande symptomen ervaart, neem dan contact op met uw huisarts en maak een afspraak met een specialist. 

Geleidingsverlies kan worden veroorzaakt door verschillende externe factoren, waaronder:

• Oorsmeer: dit is een natuurlijke afscheiding die, onder normale omstandigheden, het oor beschermt tegen externe factoren; wanneer het echter in overmaat aanwezig is, kan het een “prop” vormen die de gehoorfunctie belemmert. Onjuist gebruik van een wattenstaafje kan ervoor zorgen dat er zich een “prop” vormt, en daarom is het goed om contact op te nemen met een specialist om deze te verwijderen en het probleem op te lossen. Om dit probleem te voorkomen, is het van nut om de hoeveelheid oorsmeer onder controle te houden en zo nodig gerichte medische hulp in te roepen om de oren te reinigen.
• Infecties: behoort tot de meest voorkomende oorzaken van buiten- en middenooraandoeningen. Gehoorverlies ten gevolge van infecties is behandelbaar met medicijnen. Infecties die het middenoor aantasten, zullen indien chronisch, de gehoorfunctie waarschijnlijk permanent beschadigen. De bekendste infectie is middenoorontsteking, die zich meestal uit in hoge koorts en oorpijn.
• Otosclerose: dit is een oorziekte die bestaat uit een abnormale groei van botweefsel rond de stijgbeugel, het kleinste bot in het menselijk lichaam, dat verantwoordelijk is voor het overbrengen van de trillingen die door geluidsgolven worden geproduceerd naar het binnenoor. Het treedt geleidelijk op en treft vooral vrouwen. Het kan worden verholpen met een operatie of met een hoortoestel. 

Voor de diagnose van geleidingsverlies, is het noodzakelijk om contact op te nemen met een specialist: tijdens het onderzoek kan de KNO-arts één of meer onderzoeken uitvoeren om de mate van gehoorverlies vast te stellen:

• otoscopie: bestaat uit een inspectie van de gehoorgang en het trommelvlies met behulp van een vergrootglas;
• tonaal audiometrisch onderzoek: hiermee wordt de gehoordrempel via lucht en bot gemeten door te luisteren naar geluiden door een koptelefoon;
• impedantiemetrie: dit is een effectieve test om de werking van het geluidsversterkingssysteem en de conformiteit ervan te verifiëren (buis van Eustachius, trommelvlies en de 3 gehoorbeentjes van het oor).

In de meeste gevallen is geleidingsverlies te genezen, vooral als het een vorm van tijdelijk gehoorverlies betreft (bijv. wanneer dit wordt veroorzaakt door de aanwezigheid van een oorsmeerprop).

In het geval van geleidingsverlies veroorzaakt door een infectie, wordt behandeling met antibiotica of ontstekingsremmers toegepast, afhankelijk van de infectieverwekker.

In andere gevallen is het nodig om het gehoorverlies te behandelen door middel van specifieke hoortoestellen of op maat gemaakte  oorimplantaten. In geval van perforatie van het trommelvlies of otosclerose kan een operatie nodig zijn om het trommelvlies te reconstrueren of de stijgbeugel te vervangen door een prothese.  

Geleidingsverlies is een behandelbare aandoening, met name als de diagnose vroegtijdig en op doeltreffende wijze wordt gesteld. 

Als geleidingsverlies bij kinderen wordt vastgesteld, is het belangrijk vroeg in te grijpen, om de kans op cognitieve achterstand bij het kind te voorkomen. Met name bij infecties en ontstekingen zijn kinderen extreem kwetsbaar en kunnen daarom gemakkelijk te maken krijgen met geleidingsverlies. Wees alert op de symptomen van ernstige oorontsteking om ernstigere gevolgen voor het gehoorsysteem te voorkomen.